Home Artists Posts Import Register

Content

9 Aralık 2008

Karanlık’taki -n- nedir diye sormuş bir okurum. Cevap muhte­melen dönüşlülük eki: dilenmek, kuşanmak, usanmak, tüken­mek’teki -n- gibi.

Sözcüğün esas eski biçimi, “gice karangı bolmış” cümlesindeki gibi karangı. 15. yüzyıl ortalarına doğru karangı-lık yaygınlaş­mış. Eski yazıda nun’la değil sağır kef’le yazılır. Yani tam telaffu­zu karanlık değil, karanglık.

-gı Türkçede standart bir edilgen masdar eki. *Karan-mak fiiline yazılı kaynaklarda rastlanmıyor; onun yerine eski kaynaklarda karal-mak var, yakın devirde karar-mak biçimini almış. Daha eskiden bir *karanmak vardı da acaba karan-gı oradan mı türe­di, yoksa *karal-gı bir nedenle ses değişimine mi uğradı, emin değilim.

Başa koyduğum yıldız “böyle bir kelime yok” ya da “varsa bile yazılı örneği yok” demek. Standart dilbilim notasyonu.

Comments

No comments found for this post.